Mcleods Country en "The Mad Horse Woman"

Zo nu ik lekker relaxed hier op de bank lig naast een hele gezellige vrouw uit Engeland die maar blijft ratelen probeer ik ondertussen weer even te beschrijven wat de afgelopen weken mij hebben gebracht. Na een top nieuwjaar gevierd te hebben in Melbourne zijn we vertrokken naar Adelaide. Met een georganiseerde tour zijn we richting Adelaide gereden. De bekende Great Ocean Road, en wauw wat was die mooi zeg! Het weer zat ons helaas niet mee en ondanks dat we bijna van de uitkijkpunten afwaaiden hebben we mooie dingen kunnen zien. Vooral de verhalen die bij de uitkijkpunten geschreven stonden waren interessant, de Great Ocean road is namelijk mede gemaakt voor de soldaten die zijn gesneuveld in de oorlog. Als een soort eer en nagedachtenis aan hen. Ook hebben we hele mooie watervallen gezien en heb ik weer veel genoten die afgelopen 2 dagen. Ook is mij een ding zeker bijgebleven en ook dat ga ik nooit meer vergeten, onze tourguide heeft ons savonds vanuit het hostel meegenomen naar een hele mooie plaats die we gezien moesten hebben zei hij. We liepen naar een open veld, de zon ging bijna onder en het was er heel rustig en stil, en dan springen er ook nog is tientallen wilde kangoeroes rond je heen. Was heel gaaf! Daarna lekker geslapen en de volgende dag kwamen we aan in Adelaide.
In die paar dagen dat Nancy en ik zouden verblijven in Adelaide stond een ding op de planning wat moest en zou gebeuren namelijk naar Mcleods!
Ik kan niet goed uitleggen hoe gaaf het was om naar al die plaatsen te rijden waar het is opgenomen en er echt te zijn. Ik heb vooral mijn ogen uitgekeken en genoten van het mooie landschap waarin de Mcleods serie is opgenomen. Ze hebben mij uitgelegd dat ze eigenlijk maar op 3 plaatsen filmen, maar steeds kleine dingen veranderen of net vanuit een andere ooghoek iets opnemen. Allemaal heel leuk om te horen en het huis is in het echt nog 100 x mooier. Maar toen ik hoorde wat de prijs was voor een nachtje verblijf (het is namelijk nu een hotel) werd het me toch wel duidelijk dat ik hier waarschijnlijk niet zo snel nog een keer naar terug zou gaan, 800 dollar per nacht, je bent verplicht om 2 nachten te blijven dus dat zou 1600 zijn, je mag geen kinderen meenemen want alles in het huis is te kostbaar. Maar uiteindelijk kan je dan wel daar slapen en in het huis alles bekijken en genieten van het mooie uitzicht. Maar nee ik heb het maar bij die tour gelaten want met mijn backpackersbudget is dat niet te betalen. Privacy werd bij dat verblijf daar ook zeer op prijs gesteld want wij mochten eigenlijk geen foto's maken dus dat moest stiekem allemaal vanuit de auto gebeuren door het raam heen, we zijn snel nog even uitgestapt om wat foto's te maken voor het huis en toen snel de auto weer ingesprongen want de vrouw die ons rondleidde zei dat de manager van het hotel dit eigenlijk niet wilde hebben.
Na een weekje verbleven te hebben in Adelaide en ook nog een bezoekje te hebben gebracht aan het South Australian Museum (grootste museum in Aboriginal kunst) wat onverwacht toch heel interessant bleek te zijn, was het tijd om te gaan Wooffen bij mijn adresje. Na afscheid te hebben genomen van mijn reismaatje Nancy (wat we helemaal niet leuk vonden) Ben ik met goede moed en heel veel nieuwsgierigheid in de trein naar Gawler gestapt. Op naar het onbekende want ik wist totaal niet wat ik moest verwachten, wat een avontuur zeg het was gewoon een groot vraagteken het kon juist heel goed gaan bevallen of juist totaal niet, want van de vele verhalen die ik hier hoor van andere backpackers moet je er echt geluk mee hebben waar je in terecht komt.. Hmm toch wilde ik het proberen.
Na 45 min zenuwachtig in de trein zitten ben ik op zoek gegaan naar de dichtsbijzijnde Coles (supermarkt) waar ik had afgesproken. Uiteindelijk werd ik opgehaald door een vrouw en zijn we naar haar huis gereden. En toen ik de auto uit stapte en zag waar ik in beland was zakte de moed me toch wel even in de schoenen. Ten eerste zag ik zo'n 30 katten, 30 paarden, 12 Jack russels, ramen van tape, geen sloten op de deur (de deur moest opengemaakt worden met een tang), aan alles was wel iets kapot, spinnen, haren en vooral heel veel rommel. En binnen zag het er nog erger uit, ik had echt de neiging om zelf een vuilniszak te pakken en op te ruimen wilde het echt bijna doen! Ik had mijn eigen kamer maar ook die zag er niet al te best uit. Ik heb mezelf echt even moed in moeten praten want ook het idee dat ik nu zon 800 km weg was van de bewoonde wereld en het dichtsbijzijnde volgende simpele huis een halfuur weg zou zijn zorgde ervoor dat ik me toch wel een beetje ellendig voelde. Heb mezelf ingepraat dat ik het toch ging proberen en ik altijd nog weg kan gaan (hoopte ik, ik wist dan alleen niet hoe). Een man in huis was niet in beeld en misschien vandaar ook dat er zoveel dingen open stonden die nog gedaan moesten worden.. Wel 3 lieve kinderen van 5 9 en 12 waar ik de eerste avond vooral spelletjes mee heb gedaan en we hebben toch veel gelachen, voor hun erg leuk dat er iemand langs komt want zeker hier zien ze niet zo vaak andere mensen. Mijn iPad vonden ze dan ook heel interessant haha. Uiteindelijk heb ik het echt een dagje geprobeerd ik heb me echt geprobeerd in te leven in hoe hun leven en gewoon mee de dieren verzorgd en zelfs ook nog even paardgereden. En niet zomaar een paard, eentje die 200.000 euro waard was.. Ohw oke.. Ja die had al heel veel paardenraces gewonnen. Dus dat was heel gaaf! Toch snapte ik niet helemaal wat ze nu met al die paarden deden en hoe ze uiteindelijk hun geld verdienden (vandaar dat ze ook bekend stond als de "Mad horse woman" denk ik dan maar) met shows legden ze wel uit maar meer weet ik er ook niet van. Ik heb s'avonds toch besloten om weg te gaan en mijn tijd beter te besteden in Adelaide in de "bewoonde" wereld. Want zo ver afgesloten zitten van de echte wereld dat moet je maar kunnen en ik ben er achter gekomen na die ene hele lange dag dat dat niks voor mij is. Netjes bedankt het was geen probleem en savonds kon ik gelukkig met iemand mee rijden en ben ik terug naar Adelaide gegaan. Oooh wat was ik blij toen ik mijn vertrouwde hostel daar weer zag wat een opluchting, backpack weer neergeploft, Nancy ook nog even gezien voor ze naar Bali vertrok en weer even alles kunnen bepraten wat heel fijn is na zo'n avontuur, heerlijk schoon bedje stelde ik toen ook weer heel erg op prijs en zonder spinnen!! Pff dat was weer een hele ervaring maar zeker weer een om nooit te vergeten en weer veel van geleerd.
Ik zit hier nu nog tot zaterdag, vrijdag komt Nancy terug en dan gaan we daarna de outback tour doen bij Uluru. En daarna verblijven we een maandje in Nieuw Zeeland, waar ik ook heel erg naar uitkijk! Ik heb de afgelopen tijd weer een beetje tijd gehad om bij te komen van het reizen de afgelopen weken en de vele indrukken die je krijgt en vooral mooie dingen die ik heb gezien even op een rijtje te zetten, en dat is ook wel eens fijn. Vooral afgelopen week veel nieuwe mensen ontmoet want zeker nu ik alleen ben gaat dat veel sneller. Mijn Engels wordt dan ook steeds beter, want Nederlanders zijn er hier niet veel ik was afgelopen dagen de enige. Ik ben al een paar keer op stap geweest met Duitsers en ook Australiërs en dat was heel erg gezellig. Verder veel naar het strand geweest en vooral lekker genieten natuurlijk.
Zo jullie zijn weer op de hoogte van mijn avonturen tot de volgende keer maar weer!